Zatoka Meksykańska (
ang.
Gulf of Mexico,
hiszp.
Golfo de México) –
zatoka
w zachodniej części
Oceanu Atlantyckiego
u wybrzeży
Ameryki Północnej
. Leży między półwyspami
Jukatan
i
Floryda
, od otwartego oceanu i
Morza Karaibskiego
ogradza ją wyspa
Kuba
. Z akwenem Morza Karaibskiego połączone jest przez
Cieśninę Jukatańską
, a z otwartym oceanem –
Cieśniną Florydzką
. Kraje leżące nad zatoką to
Kuba
,
Meksyk
i
Stany Zjednoczone
.
Powierzchnia około 1,6 mln km². Głębokość średnia 1522 m, maksymalna 5203 m.
Ważniejsze miasta nad zatoką to między innymi:
Tampa
,
St. Petersburg
,
Pensacola
,
Mobile
,
Nowy Orlean
,
Beaumont
, i
Houston
(wszystkie w Stanach Zjednoczonych),
Tampico
,
Tuxpan
,
Veracruz
i
Mérida
(w Meksyku), i
Hawana
(na Kubie).
W dniach 20-22 kwietnia
2010
w Zatoce Meksykańskiej doszło do
eksplozji, pożaru i zatonięcia platformy wiertniczej Deepwater Horizon
w wyniku czego miała miejsce katastrofa ekologiczna spowodowana powstałą plamą
ropy naftowej
, która wydostając się z uszkodzonej infrastruktury wykonywanego
odwiertu
dotarła 30 kwietnia do wybrzeży
Luizjany
[1]. Prace mające na celu zatamowanie
wycieku
zakończyły się.
Zobacz też
Przypisy